Palawan, sardynki i ciemny tunel.

Do Oslob warto było pojechać, choć zaliczam tę podróż do najgorszych w moim życiu (patrz choroba lokomocyjna). Nie tylko dlatego, że można tam popływać z rekinami wielorybimi, a to samo w sobie jest przeżyciem nie z tej ziemi. W drugi dzień naszego pobytu w miasteczku wielorybim postanowiliśmy pojechać na wodospad. Nie reklamowali tego specjalnie, więc myśleliśmy, że to taki tam wodospad typu Szklarka, ale trzeba coś robić. No pomyliliśmy się, bo czegoś takiego to jeszcze nie widzieliśmy. Wodospad jak z Wenezueli, dżungla, w dole piękna laguna zachęcająca do kąpieli i chyba z 70 m wodospadu. Widok z tej laguny w górę był zniewalający – od taka przyjemność za jedyne 1,5 zł za wejścieJ Nie wiem czy u nich takie wodospady to normalka, czy co?? W każdym razie ekstra, że tam pojechaliśmy. Turystów specjalnie nie było, gdyby tam tak pojechać wcześnie rano pewnie byłby cały dla nas!

Z niechęcią wsiadałam do autobusu powrotnego wiedząc już co mnie czeka (zakręty, górki i hamowanie) ale było nieźle. Trzeba tylko patrzeć na drogę, a nie w środek autobusu i żadnych zabaw z Zuzką. To moja recepta. Podróż do Cebu (które stało się naszą bazą do spania ostatnio, bo już 3 raz) okazała się nawet szybka. Tego dnia były urodziny Asi, więc Marcin kupił torta, było Sto lat, ciacho, wieczorny spacer i piwko. Później chłopcy poszli w miasto, a my dziewczyny grzecznie zostałyśmy. Z opowieści wiem, że było zabawnie. Marcin chcąc poszaleć na mieście pomylił banknoty i wziął zamiast 70 zł tylko 7. Wyszło to jak chciał zapłacić za postawioną kolejkę. Chłopaki byli traktowani iście po vipowsku, pan ochroniarz poszedł z Marcinem do bankomatu trzymając nad nim parasol, bo padało. Niestety kasy nie udało się wyciągnąć, bo nie te piny, nie te karty itdJ Musiał się karnąć do hotelu taksówką i kasa się znalazła. Wojtuś też miał swoje wejście smoka, bo tuż przed klubem poślizgnął się w kałuży na swoim laczku i zaliczył hollywoodzką wywrotkę wprost na dupę. Pomogało mu wstać 10 chłopa : Nic Panu nie jest , sir?:) Przynajmniej raz się chłopcy poczuli w klubie jak ważne personyJ Po imprezce raniutko trzeba było wstać, bo czekała nas całodniowa podróż. Wojtuś standardowo nie czuł się za dobrze (stary, a głupi, już 3 raz przed całodniową podróżą zapił). Najpierw był samolot na Palawan, później trzeba było jeszcze dostać się jakieś 240 km na północ busem. Tutaj takich tras nie pokonuje się w 3-4 godziny. Zaręczali, że miało być 5, maxymalnie 6 h. Było 7, z czego ostatnie 50 km przypominało jakością trasę rajdu terenowego. Siedzieliśmu z tyłu, więc na każdej górce były podskoki do sufitu i krzyki. Tyłki się obtukły nieco. Nawet Zuzka już była pod koniec poirytowana. Dojechaliśmy po ciemku do tego jakby nie było kurortu. Po drodze stwierdziliśmy, że tu chyba nikogo nie będzie, bo taką drogą kto tu przyjedzie. Niespodzianka – bo wszystkie pokoje pełne. W końcu udało się coś znaleźć. El Nido okazało się dość turystyczne, ale przyjemne, wokół góry, ładna zatoka i plaża. W sam raz na ostatnie dni podróży. Wczoraj byliśmy na wycieczce łodzią – tzw. island hoping – 5 wysp w jeden dzień. Choć łódek trochę było, bardzo fajna wycieczka, piękne są te wyspki tutaj, śliczne plaże i ukryte laguny, do tego kolorowe rybki na snorklingu. Zuzi też się podobało. Informacja dla babci Marysi – Zuzia miała kamizelkę ratunkowąJ

Dziś chłopcy wybrali się na nurkowanie, Asię dopadła klątwa filipińska, a my z Zuzią plażujemy. Mam nadzieję, że katar mi przejdzie i ja też dam nura jutro. Można tu spotkać rekiny, jest też podwodny tunel i może manta się napatoczy...

Już coraz częściej myślimy o powrocie, 12 zaczynamy wracać, w Polsce będziemy 15.01 o 23:00. Czeka nas jeszcze 7 godzin w busie, samolot do Cebu, potem samolot do Manili, później następny do Bangkoku. W Bangkoku nocka i 10 h do Amsterdamu, później jakieś 2 h do Warszawy i 5 h autem do Wrocka. ProściznaJ Marzymy o kanapce zwykłego świeżego chleba z masłem, szynką, pomidorkiem i cebulką. Na obiad schabowy, ziemniaczki, kapustka zasmażana i mizeria. Czyli clasic. Mamy też plan jedzeniowy na pierwszy tydzień po przyjeździe, m.in. pierogi ruskie mamusiJ, wjedzie też pomidorowa, rosół i spagetti. Będzie też upragniona kąpiel w wannie, ach... tylko po co te zapowiadne minusowe temperatury??

Wojtek – wróciłem z nurkowania

Przepiękny dzień. Śniadanko o wschodzie słońca z dziewczynami na plaży. Potem wsiadamy na łódź i wypływamy w morze. Po jakiś 15 minutach zaczynają koło nas płynąć delfiny, mistrz:) Pierwsze nurkowanie to North Rock. Miejsce gdzie można spotkać black tip sharks. No, ale nie mamy szczęścia, mimo iż były dzień wcześniej to dzisiaj ich nie ma. Za to spotkaliśmy naszego kolege pięknego żółwia morskiego, który za nic miał sobie naszą obecnoś i jakby niby nic wcinał sobie korale.

Następna miejscówka do nurkowania to South Manilock. Nurkowanie przepiękne, widziałem największą w życiu łąwicę ryb. Była to jakaś odmiana sardynek. Wpływaliśmy między nie, a ławica zaczynała tańczyć i zmieniać swoje kształty. Przy jednym ze zwrotów ławicy nagle z drugiej strony pojawił się Napoleon Fish. Nie można było go nie zauważyć. Zobaczcie jaka to mała rybka na zdjęciu przy człowieku:)

Po drugim nurkowaniu przerwa i płyniemy na paradise beach na lunchyk. Jemy świeżą rybkę z ryżem i chicken adobo. Chill out na samotnej plaży i wypływamy na ostatnie nurkowanie. Od samego poczatku je planowałem: 40 metrowy tunel jaskinia pod wyspą. Adrenalina i wyobraźnia robią swoje. Mam nogi z gumy przed skokiem do wody. Bierzemy latarki i ruszamy. Jak tam jest zobaczcie sami film pod linkiem:) FILM THE TUNNEL 

Dzień nurkowy najbardziej udany jak do tej pory w Azji. Powrót do el Nido, gdzie czekają już na plaży na mnie dziewczyny. Zimny San Miguel za 2 zł i powrót do domu przy zachodzie słońca. Morze to mój żywioł. Takie dni są dla mnie najpiękniejsze w życiu:)!!!